Lopende baby's, stamppot en modeltreintjes

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Fiona loopt! Het is echt zo schattig en af en toe valt ze nog met een plof om, maar ze loopt de hele kamer door. Volgens mij moet Nathaniel er nog wel een beetje aan wennen dat z'n zusje nu ineens overal opduikt (soms letterlijk) en dat ie ineens zijn speelgoed moet delen, maar meestal spelen ze heel lief samen. Ze rennen rondjes om de tafel, gierend van het lachen. Fiona is nu ook voor het eerst alleen naar de kinderopvang geweest en dat gaat supergoed! Zolang je maar niet laat weten dat je weggaat, is er niets aan de hand. Ze vindt het helemaal prima om ergens anders te spelen en daar rond te lopen met andere mensen om haar heen. Gelukkig maar, hadden we drie maanden geleden ook niet kunnen bedenken. Echt leuk om te zien hoe snel een baby groeit, en niet alleen letterlijk. Volgende week wordt ze 1 jaar! Binnenkort even cadeautje kopen...

Met Nathaniel gaat ook alles goed en ik merk wel echt dat we steeds meer een band krijgen, elkaar beter aanvoelen en begrijpen (ook letterlijk, mijn Noors gaat met kleine stapjes vooruit). Over Noors gesproken, als het goed is gaat eind oktober eindelijk mijn cursus beginnen! Hopelijk zijn er nu wel genoeg deelnemers in Stavanger. Zou zou mooi zijn aangezien het echt om de hoek is.

We hebben Nathaniel gisteren meegenomen naar een hobby-event. We hadden geen idee wat het precies was, maar het was een hele grote sporthal HELEMAAL vol met modeltreintjes, van die ouderwetse, echte oude treintjes. Dat was echt heel mooi opgezet! En lang de rand stond het vol met kraampjes waar je die treintjes en onderdelen kon kopen. Ik zei al tegen Silje: dit zou mijn opa echt fantastisch hebben gevonden. Dus opa: speciaal voor u hebben we een heleboel foto's gemaakt! Maar die stuur ik later wel door, want die staan nog op de camera van Silje. En ik heb ook eindelijk de andere broer van Silje ontmoet, samen met zijn gezin. Nu zijn er nog maar een paar familieleden over die ik nog niet heb gezien, maar die komen waarschijnlijk wel naar de verjaardag van Fiona.

Wat heb ik verder allemaal nog gedaan... aardig wat Nederlandse dingen! Ik ben twee weken geleden met de Nederlandse Vereniging van Stavanger weggeweest om stamppot met worst te eten op een hele mooie plek, iets meer landinwaarts. Leuk om wat nieuwe mensen te leren kennen. Ook ben ik nu al drie keer weggeweest met een groep Nederlandse jongeren die ik via Mark (zoon van een vriend van mijn vader die hier ook toevallig bleek te wonen) heb leren kennen. Vorige week housewarming bij hem thuis, en gisteren zijn we met een groepje de stad in geweest. Misschien dat we binnenkort ook nog een weekendje weg gaan met z'n allen. De familie van devriend van een van de meisjes uit de groep heeft een cottage waar tien personen in kunnen, dus dat zou wel heel leuk zijn! Zo leer ik eindelijk steeds meer mensen kennen.

En woensdag komt Renée! Supergezellig! En ik ga volgende week ook een dagje Stavanger in met een Duits au pair meisje die hier vlakbij zit. Eerst gaan we naar de TV-toren die ik al een paar keer heb beklommen (hopelijk is het mooi weer!) en daarna lekker de stad in. Ik ben vorige week ook nog zelf de stad in geweest om een beetje te shoppen, de stad te bekijken en er even uit te zijn. Bij de vijver in de stad hing de boom helemaal vol met grote rode harten, zag er heel mooi uit! We hebben ook echt supergoed weer gehad de afgelopen twee weken, mazzel! Het is wel echt kouder aan het worden. 's Ochtends vriest het bijna, maar als de zon schijnt is het overdag nog best lekker. Maar... winter is coming!

Nou, dat was het weer even voor deze week. Tot de volgende blog!

Reacties

Reacties

Marije

Leuk! En leuke dingen heb je op de planning. Liefs!

Leo

Leuk dat Fiona zo snel loopt en vooruit gaat. Blijf vooral ook leuke dingen doen en schrijven natuurlijk.

Liefs,
Papa

Michiel Ruijs

Leuk verhaal weer en fijn dat je wat extra mensen leer kennen! Groetjes!

Oma

Ik zie dat je nog steeds met leuke dingen bezig bent.Zo gaat de tijd snel voorbij.Wat zijn het schattige kinderen, leuk dat Fiona nu kan lopen.Maar je moet haar nu natuurlijk meer in de gaten houden. Ja, die treintjes is voor Opa helemaal top!!
Morgen komen je ouders alweer thuis.
Nu wachten op Noorwegen. Ik hoop dat het dan wat beter gaat met mijn been, ik zit nog steeds van mijn
tenen tot mijn knie in de zwachtels. (nu alweer 4 weken)
Maar de pijn is wat minder. We wachten af.
Groetjes en liefs van Opa en Oma.

Opa

Dag schat,
Wat een leuk verhaal! Ik geniet ervan. Temeer, omdat je het zo reëel beschrijft. Alsof ik er zelf bij ben geweest. Ja, met die ene treinfoto heb je mij erg nieuwsgierig gemaakt. Ik wacht er graag op. Dat bord met stamppot ziet er erg appetijtelijk uit en nodigt uit tot eten. Leuk ook, dat je "lotgenoten" hebt ontmoet. Zo kom je ook sneller door je verblijf heen, gaat de tijd sneller. Voorlopig zul je je niet vervelen, denk ik. Gelukkig gaat het met ons beiden de goede kant op. De pijn in Oma haar been wordt, dank zij de goede verzorging aan huis, steeds een beetje minder. Dat geeft de burger moed.
Morgen staan jouw ouders in de startblokken om weer, te vroeg naar hun zin, vermoed ik, naar huis te vliegen.
Ik weet zeker, dat ze hebben genoten.
Lieverd, ik stop ermee.
Veel liefs, groeten voor allemaal en dikke kussen van
Opa.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!